Publiczna
Szkoła Podstawowa nr 5
im. Jana Matejki
w Bochni

Jak klasa III a zaprezentowała swój projekt
„Jedziemy nad morze”

Uczniowie klasy IIIa bardzo sumiennie i obowiązkowo potraktowali wspólną pracę metodą projektu „Jedziemy nad morze” w ramach realizacji zadań wynikających z programu Szkoła z klasą 2.0. Mimo iż byli najmłodszymi uczestnikami programu w naszej szkole pracowali na równi z innymi. Postawili przed sobą konkretne zadania, z których nie tylko moim zdaniem świetnie się wywiązali. Do zakończenia projektu, to jest do publicznej prezentacji przygo-towywali się bardzo długo i dokładnie. Pracowali nad szczegółami, dopasowywali detale, starając się wypaść jak najlepiej i efektownie się zaprezentować. Pomyśleli nawet nad swoim ubiorem w czasie prezentacji. Każde dziecko miało ubrany biały podkoszulek, a na głowie pomarańczową czapeczkę ze swoim imieniem. Każda z siedmiu grup miała wykonaną wspólnie przez uczestników zespołu kartonową rybę obklejoną bibułą według własnego pomysłu na której był napisany temat cząstkowego projektu realizowanego przez daną grupę. Z daleka było widać czym zajmował się dany zespół. Wykonaliśmy gazetkę po-święconą naszemu projektowi była dosyć ciężka więc została w klasie na ścianie. Zrobiliśmy więc podobny transparent, który mogliśmy ze sobą zabrać na prezentację.

Publiczna prezentacja naszego projektu „Jedziemy nad morze” odbyła się w czasie trwa-nia Festiwalu Projektów w naszej szkole, który miał miejsce w dniu 29.05.2013 r. w dużej sali gimnastycznej. Oprócz trzecioklasistów swoje projekty przedstawiali uczniowie klas piątych i szóstych. Prezentacja miała rozpocząć się na trzeciej godzinie lekcyjnej, a więc już od pierwszej lekcji zaczęliśmy przygotowania. Najpierw przy pomocy pań sprzątających w na-szej szkole znieśliśmy siedem ławek i ustawiliśmy je w półokręgu. Każdy zespół miał swoją ławkę, którą przykrył kolorowym obrusem, ozdobił ją muszelkami i rozgwiazdami. Położył na niej produkt swojego projektu i krótki opis pracy całego zespołu. Najwięcej miejsca potrze-bował zespół 7, któremu musiano donieść jeszcze dwie ławki, żeby pomieścić wszystkie tacki z przygotowanym poczęstunkiem dla oglądających. Dziewczynki z tego zespołu miały dodatkowo ubrane fartuszki, gdyż zajmowały się nadmorską kuchnią.

Ustawiono ekran i rzutnik multimedialny, dzięki któremu zespół 1 mógł zaprezentować zrobioną przez siebie prezentację. Zasłonięto okna w sali aby uzyskać lepszą widoczność. Trzecioklasiści stanowili największą 25 osobową grupę, (ponieważ 3 osoby były nieobecne z powodu choroby) zatem rozlokowali się w sali jako pierwsi pod samą ścianą. Występowali zatem jako ostatni.

O wyznaczonej godzinie sala zaczęła się wypełniać. Prezentację postanowili oglądnąć uczniowie z wszystkich klas z naszej szkoły wraz ze swoimi wychowawcami i nauczycielami uczącymi różnych przedmiotów. Swoją obecnością zaszczyciła nas nasza Dyrekcja oraz niektórzy rodzice.

Gdy przyszła kolej na naszą klasę — jako wychowawczyni i nauczyciel nadzorujący rea-lizację projektu zgodnie z wcześniej ustalonymi założeniami zabrałam głos i krótko w kilku słowach wprowadziłam oglądających w temat. Moja wypowiedź była naprawdę tylko zaga-jeniem. Wstępem zajęli się już sami uczniowie. Inga, Piotrek i Ola poinformowali zebranych o naszych wspólnych działaniach w klasie jeszcze przed przystąpieniem do samej realizacji projektu. Wspomnieli o wspólnym oglądaniu filmów o morskiej tematyce w Centrum Informacji Multimedialnej o różnych zajęciach z edukacji przyrodniczej, o oglądaniu morskich ekspo-natów wypożyczonych z pracowni przyrodniczej, wspólnym oglądaniu albumów, zdjęć, obrazów przedstawiających morze w różnych odsłonach, czytaniu morskich legend. Wspomnieli o tym, jak odbywały się konsultacje, o kontaktach za pomocą poczty elektro-nicznej i telefonów komórkowych. Potem poprosili o przedstawienie się poszczególnych zes-połów, poinformowaniu zebranych o swojej pracy i przedstawienie konkretnego produktu czyli efektu pracy metodą projektu.

Jako pierwszy zaprezentował się zespół I.

ZESPÓŁ I — to cztery dziewczynki: Inga, Ola, Patrycja i Oliwia. Liderem tego zespołu jest Inga, która czuwała nad pracą całego zespołu. Zadaniem dziewczynek było wykonanie prezentacji multimedialnej na temat „Atrakcje polskiego wybrzeża”. Zadanie wykonały bardzo dobrze. Najpierw wszystkim zgromadzonym na sali widzom Patrycja opowiedziała o pracy całego zespołu. Powiedziała :– „(...) spotykałyśmy się ze sobą w szkole na przerwach lub po lekcjach. Wtedy najczęściej coś ze sobą uzgadniałyśmy. Zasadnicza praca odbywała się w domach, gdzie każda z nas przy swoim komputerze szukał w Internecie różnych cieka-wostek, zapisywała strony internetowe, skanowała zdjęcia. Potem spotykałyśmy się u Ingi w domu. Przeglądałyśmy zgromadzone materiały, wspólnie je analizowałyśmy i wybierałyśmy naszym zdaniem najlepsze. Czasem prosiłyśmy o pomoc rodziców lub starszego rodzeństwa. Zrobienie prezentacji multimedialnej bardzo wzbogaciło nasze doświadczenie i dostarczyło nam wiele radości”. Potem Inga wykorzystała stojący na sali rzutnik multimedialny i zapre-zentowała zebranym zrobioną przez zespół prezen-tację. Na ekranie pojawiały się kolejne zdjęcia oraz krótkie opisy. Inga bardzo profesjonalnie wykonywała swoje zadanie. Byłam z niej bardzo dumna, gdyż nie potrzebowała żadnej pomocy. Trzecia dziewczynka Ola trzy-mała rybę z tytułem projektu. Oliwia była nieobecna na prezentacji z powodu choroby. Projekt zespołu I wszystkim bardzo się spodobał. Dziewczynki zostały nagrodzone gromkimi brawami. Prezentacja zostanie zamieszczone w załącznikach.

ZESPÓŁ II — to czterej chłopcy, którzy pracowali pod kierunkiem Michała. Przypadł im w udziale bardzo ciekawy projekt — „Rośliny i zwierzęta żyjące w Bałtyku”. Chłopcy bardzo dobrze wywiązali się z podjętego zadania. Efektem ich pracy był piękny album poświecony faunie i florze żyjącej w morzu. Podczas prezentacji zespół reprezentował Michał, który opowiedział oglądającym jak wyglądała praca zespołu w czasie trwania projektu. „(...) Spotykaliśmy się ze sobą w szkole. Najpierw wspólnie naradzaliśmy się na czym będzie pole-gała nasza praca i jak to będzie wyglądało w praktyce. Potem porozdzielałem zadania. Każdy miał znaleźć w Internecie wiadomości na temat przydzielonej rośliny lub zwierzątka morskiego. Wydrukowane wiadomości przynosiliśmy do szkoły i dokonywaliśmy selekcji. Niepotrzebne informacje odrzucaliśmy, a właściwe drukowaliśmy na kolorowych kartkach, aby ładnie wyglądały w albumie zgodnie z naszymi założeniami. Praca nad tym zadaniem po-szerzyła i ugruntowała nasze wiadomości przyrodnicze. Jesteśmy bardzo zadowoleni z wy-konanego zadania. Bardzo dobrze się nam wspólnie pracowało”. Występ chłopców spotkał się z dużym uznaniem o czym świadczyły ogromne brawa. Oglądającym bardzo podobał się album chłopców. Był wykonany bardzo starannie i efektownie. Można w nim było znaleźć wiele informacji na temat różnych roślin i zwierząt morskich np. opis Morszczyna pęcherzy-kowatego, krasnorostów, trawy morskiej, Listownicy, Ulwy sałatowej, Mikołajka nadmor-skiego itp. Pojawiły się też opisy szprotów, fląder, śledzi bałtyckich, dorszy, belon pospo-litych, turbotów, sieji, soli zwyczajnej, troci wędrownych, węgorzy europejskich, a także opis kilku skorupiaków żyjących w Bałtyku. W albumie chłopców znalazły się opisy Podwoju wielkiego zwanego inaczej wszą morską, opisy krabów, krewetek bałtyckich, zmiennych, atlantyckich również żyjących w Bałtyku, opisy pustelników, krabików amerykańskich, kaczyńców jadalnych, pąkli, kiełży, zmieraczków plażowych.

ZESPÓŁ III — to dwóch chłopców: Samuel i Szymon oraz dwie dziewczynki: Paulina i Julka. Pracowali bardzo sumiennie. Starali się jak najlepiej wypaść podczas prezentacji. Uczniowie tego zespołu zajmowali się bardzo ciekawym tematem a mianowicie „Skarbami Bałtyku”. Produktem powstałym z pracy tego zespołu był album składający się z czterech części. Lider zespołu, którym był Samuel za zgodą pozostałych uczniów przydzielił każdemu zadanie do wykonania, z którego każdy wywiązał się w miarę swoich możliwości. W czasie publicznej prezentacji zespół reprezentował Samuel, który powiedział: „(...) Każdy z nas opracował jeden skarb. Ja zająłem się bursztynami, Szymon glonami, Julka muszlami a Pau-lina opisywała piasek i różne kamienie znajdujące się na dnie Bałtyku. Każdy z nas pracował nad swoją częścią oddzielnie w domu. Korzystaliśmy z różnych źródeł. Odwiedzaliśmy różne strony internetowe, oglądaliśmy filmy przyrodnicze, skanowaliśmy zdjęcia. Staraliśmy się pracować zgodnie według ustalonych wcześniej zasad”. Praca tego zespołu również się podobała. Album był ładny, ciekawy, zawierał w sobie wiele treści. Uczniowie mogli wiele do-wiedzieć się o pochodzeniu bursztynu, jego właściwościach, szerokim wykorzystaniu np. w medycynie nie tylko ludowej, w nowoczesnym przemyśle kosmetycznym itp. Wszyscy mogli podziwiać jego piękno na wykonanych przez Samuela zdjęciach, mogli dowiedzieć się dużo różnych wiadomości na temat tego „Kamienia życia”. Z części Szymona dowiedzieliśmy się wiele o glonach wielokomórkowych: zielenicach, krasnorostach i brunatnicach. Podziwia-liśmy piękne zdjęcia zamieszczone w pracy, które Szymon znalazł na odpowiedniej stronie w Internecie. Paulina opisała co to jest piasek i do czego jest wykorzystywany oraz co może z niego powstać pod wpływem oddziaływania wody i wiatru. Julka opisywała muszle: ich budowę i kształt oraz różne ciekawostki z nimi związane.

ZESPÓŁ IV — to czworo uczniów: Ola, Madzia, Krzysiek i Kacper. Uczniowie pracowali nad swoim projektem pod kierunkiem Oli, która odpowiadała za zespół i podejmowała ostateczne decyzje. Uczniowie zajmowali się ptakami, które żyją nad morzem. Podobnie jak inne zespoły pracowali bardzo dobrze. Do projektu podeszli z dużym zaangażowaniem. Starali się aby ich praca została zauważona i doceniona. O czym może świadczyć na przykład taki drobiazg. Tuż przed sama prezentacją chcieli nawet zmienić segregator niebieski na czerwony, żeby ładniej wyglądała ich praca. Dopiero po rozmowie ze mną zmienili zdanie. Stwierdziłam, że jest to zbyteczne, bo niebieskie okładki też pięknie wyglądają. W czasie prezentacji o pracy zespołu opowiadał Krzysiek. „(...) Każdy z nas szukał w domu informacji na temat ptaków żyjących nad morzem. Przeglądaliśmy atlasy, encyklopedie, potem szukaliśmy wiadomości w Internecie. W czasie naszych spotkań w szkole konsultowaliśmy się ze sobą i uzgadnialiśmy, kto z nas, którego ptaka ma opisać. Zebrane wiadomości zamieszczaliśmy w specjalnie w tym celu założonym segregatorze. Realizując nasz projekt poszerzyliśmy nasze wiadomości. Rozbudziliśmy swoje zainteresowania. Nauczyliśmy się zgodnie współpracować w grupie”. W albumie uczniów znalazły się opisy kilkunastu ptaków związanych z morskimi okolicami Można było w nim znaleźć opisy: mewy małej, mewy czarnogłowej, markaczek, uhli, gągołów, bielaczków, szlacharów, lodówek, łabędzi, kormoranów, biegusów, rybitw, itp. wraz z ilustracjami. Praca tego zespołu znacznie poszerzyła wiadomości uczniów, zachęciła ich do dalszego poszukiwania i opracowywania jeszcze innych ptaków związanych ze środowiskiem wodnym.

ZESPÓŁ V — w skład tego zespołu wchodzą cztery dziewczynki uzdolnione plastycznie: Kasia, Ania, Julka i Klaudia. Liderem grupy jest Kasia i to ona wyznaczyła Anię do opowiedzenia w czasie publicznej prezentacji projektu o pracy zespołu. Według Ani: „(...) Praca nad projektem dawała nam dużo zadowolenia. Wszystkie lubimy rysować, dlatego to zadanie było dla nas przyjemnością. Jednak to nie wszystko co robiłyśmy. Dużo pracowałyśmy z komputerem. Przeglądałyśmy albumy, oglądałyśmy zdjęcia i widokówki znad morza. Wyszukiwałyśmy właściwych opisów pogody, potem przepisywałyśmy opisy pasujące do naszych rysunków. Często do siebie dzwoniłyśmy telefonami komórkowymi. Uzgad-niałyśmy szczegóły. Widywałyśmy się w szkole. Na konsultacjach z panią pokazywałyśmy cząstkowe efekty swojej pracy. W swoich rysunkach starałyśmy się wydobyć uroki morskiej pogody, pokazać morze w każdej odsłonie. Myślimy, że to się nam udało. Jednak bardzo jesteśmy ciekawe waszej oceny. Oglądnijcie naszą wystawę i podzielcie się z nami uwagami”

Prace dziewczynek bardzo się wszystkim podobały. Warto zaznaczyć, że to nie była taka zwyczajna gazetka z rysunkami. Podkładem była niebieska i granatowa bibuła drapowana, przypięta tak by całość wyglądała jak falujące morze. Na tym dopiero przypięte były rysunki z odpowiednimi opisami. Można było zobaczyć piękną, słoneczną pogodę, zachód słońca, pełnię, gwiaździste niebo nad morzem, deszcz, burzę, sztorm i inne nawałnice. Może się wydaje, że jest to proste zadanie, ale tak naprawdę wymaga ono bardzo dużo pracy, wykorzystania twórczej wyobraźni i efektywnego działania. Jestem dumna ze swoich uczennic. Sama nie zrobiłabym lepszej wystawy.

ZESPÓŁ VI — to czterej chłopcy: Piotrek, Mateusz, Kacper i Michał. Liderem tego zes-połu jest Piotrek, czuwający nad podziałem zadań, ich realizacją, dyscypliną pracy w zespole i osiągnięciem zaplanowanych celów. „Ludzie morza” to temat bardzo rozległy, obszerny w swych treściach, wymagający dużego nakładu pracy i pewnego uporządkowania. W czasie publicznej prezentacji zabrał głos Kacper, który w kilku zdaniach próbował naświetlić zebranym na czym polegała praca całego zespołu. „(...) W swoim projekcie trzymaliśmy się pewnych zasad, które ustaliliśmy na początku naszych spotkań. Piotrek porozdzielał zadania. Każdy z nas musiał się z nich wywiązać. Ja i Piotrek szukaliśmy odpowiednich informacji w Internecie. Mateusz i Michał zajął się stroną graficzną naszego referatu. Obaj poszukiwali fajnych ilustracji, które pasowałyby do naszej pracy, a potem je wydrukowali i dołożyli do całości”.

Mówiąc ogólnie ludzie morza to pewna grupa ludzi, posiadająca odpowiednie cechy, aby wygrać walkę z morzem. Potrafią oni dokonywać czynów przekraczających możliwości przeciętnego człowieka. Marynarzem może zostać jedynie człowiek, który nie zna strachu i jest przygotowany na wszystko. Człowiek o niezwykłej sprawności fizycznej i gotowości do podejmowania szybkich decyzji. Chwila wahania może kosztować życie wielu osób.

W swoim referacie chłopcy podali krótką charakterystykę ludzi morza i podawali przykłady morskich bohaterów. Byli to zarówno legendarni bohaterowie tacy jak Odyseusz zmagający się z różnymi nawałnicami morskimi, wspominali o bohaterstwie i odkryciach Krzysztofa Kolumba a skończyli na odpowiedzialności, odwadze i sile dzisiejszego marynarza, który w czasie sztormu, kiedy jego statek rzucany jest jak łupinka orzecha z fali na falę musi wykonywać codzienne, normalne czynności: wyciąganie kotwicy, spuszczanie i wyciąganie żagli czy manewrowanie sterem. Nawet najmniejszy błąd może być powodem tragedii. Praca całego zespołu zasługuje na pochwałę. Chłopcy bardzo dobrze zmierzyli się z dość trudnym tematem i całkiem nieźle z nim sobie poradzili.

ZESPÓŁ VII — W skład zespołu wchodzą cztery dziewczynki: Wiktoria, Joasia, Milena i Oliwia. Grupa pracuje pod kierunkiem Wiktorii. To ona zabrała głos w imieniu swojego zes-połu w czasie ostatecznej prezentacji. „(...) Bardzo ucieszyłyśmy się z zadania, które przypadło nam w udziale. Wszystkie lubimy robić coś nowego. Lubimy próbować swoich sił w kuchni i całkiem nieźle nam top wychodzi. Tematem naszego projektu jest „Nadmorska kuchnia”. Postanowiłyśmy napisać własną książkę kucharską, ale wcześniej próbowałyśmy przyrządzić niektóre potrawy. Dzięki temu, że mamy bardzo dobrych rodziców, którzy pomogli nam w naszym przedsięwzięciu bardzo pomogli i zakupili potrzebne składniki udało się nam zrealizować swoje zamiary. Spotykałyśmy się na zmianę w naszych domach i gotowa-łyśmy. Potem pięknie nakrywałyśmy do stołu i spożywałyśmy nasze posiłki. Opisywałyśmy nasze poczynania. W Internecie szukałyśmy odpowiednich przepisów, gromadziłyśmy je, przeglądałyśmy, przestawiałyśmy, odrzucałyśmy nieciekawe albo bardzo drogie lub trudne do zrobienia pomysły i tak powstał produkt naszego projektu „Nasza Książka Kucharska” opisująca różne dania zrobione z owoców morza”,

W książce kucharskiej dziewczynek znalazły się przepisy na następujące dania:
• Kuleczki z dorsza,
• Marynowany śledź bałtycki,
• Mintaj smażony,
• Dorsz z warzywami,
• Ryż smażony z krewetkami,
• Kanapki z bryndzą rybną,
• Ostrygi w płatkach kukurydzianych na postumencie z roszponki,
• Paluszki surimi smażone w cieście,
• Smażone krewetki z sosem czosnkowym,
• Krewetki z grilla,
• Małże w sosie pomidorowo–czosnkowym,
• Ostrygi z czosnkiem i zieloną pietruszką,
• Saszłyki z halibuta i kolorowej papryki,
• Łosoś w papirusie z brukselkami,
• Ryż ze szprotem,
• Halibut z porem,
• Halibut pieczony z pomidorami,
• Łosoś pieczony w folii,
• Sandacz z koperkiem i plastrami cytryny,
• Ostrobok smażony.

Każdy przepis posiadał rozpisane potrzebne składniki i sposób jego przyrządzenia. Do-datkowo do każdego dania była dołączona przynajmniej jedna kolorowa ilustracja. W czasie swojej pracy dziewczynki korzystały z różnych stron internetowych. Najczęściej powtarzały się dwie strony: www.gotujmy.pl, oraz www.tesco.pl

Na ostateczną prezentacje dziewczynki oprócz książki kucharskiej własnoręcznie wyko-nały tak zwane morskie koreczki według własnego pomysłu. Degustacja tych koreczków była jednym z punktów programu w czasie Festiwalu Projektów, kiedy to chętni uczniowie, rodzice i nauczyciele po wysłuchaniu sprawozdania każdego zespołu zaczęli częstować się koreczkami i oglądać książkę kucharską. Dziewczynki zadowolone ze swojej prezentacji z zadowoleniem częstowały gości i w razie konieczności odpowiadały na zadawane pytania.

Oprócz książki kucharskiej chętnie oglądano prace wszystkich zespołów. Czasem zda-rzyło się jakieś pytanie, na które trzecioklasiści chętnie udzielali odpowiedzi.

Zgodnie z wcześniejszymi założeniami uczniowie zostali nagrodzeni za swoją pracę. Jako wychowawca i nauczyciel nadzorujący realizację projektu w mojej klasie zrobiłam dla każ-dego dziecka dyplom za udział w PROGRAMIE SZKOŁA Z KLASĄ 2.0, systematyczną pracę, aktywność i duże zaangażowanie w realizację projektu „Jedziemy nad morze” O wręczenie tych dyplomów poprosiłam wicedyrektor szkoły panią Ewę Gardziel. Potem zrobiliśmy sobie pamiątkowe zdjęcie i wróciliśmy do klasy, gdzie dodatkowo, zgodnie z umową każdy uczeń otrzymał jeszcze do dziennika najlepszą ocenę według kryteriów oceny naszej szkoły czyli 6 punktów. Czuję radość z dobrze wykonanego zadania. Po raz kolejny potwierdziło się, że na moich wychowanków naprawdę mogę liczyć. (bg–s)

>> Wstecz  | >> Dalej   | Strona Główna | Kontakt |