Zimowe zabawy z kinezjologią edukacyjną
Podczas realizacji innowacji pedagogicznej „Pochwal się swoim talentem” w klasie IIa uczniowie rozwijają swój twórczy potencjał. Wzmacniają swoje mocne inteligencje, a także pracują nad swoimi słabszymi stronami. Bawiąc się, w naturalny sposób kształtują swoją wyobraźnię, nabywają umiejętności relaksacji, zwiększają efektywność uczenia się.
(...) Wystarczy tylko zamknąć oczy,
poruszyć swoją wyobraźnię,
przypomnieć sobie znane ćwiczenia,
robić je nawet od niechcenia
a cały świat wokoło się zmienia (...).
Zabawa w kręgu — „Tu śnieżynka”
Dzieci ustawiają się w kręgu. Śpiewają równocześnie pokazując:
Tu śnieżynka, tam śnieżynka, pada, pada śnieg
(Uczniowie rysują śnieżki oburącz)
Zima, śnieg i mróz
(Uderzają rękami o uda, klaskają i krzyżują ręce na piersi)
i świat biały, biały wokół nas.
(Dzieci bawią się w śnieżki, rzucają śniegowymi kulami)
Zabawy przy muzyce.
Uczniowie piją wodę. Muszą jednak odmrozić kranik (punkty na myślenie), potem wszyscy łapią śnieżki (ruchy naprzemienne) biegają po sali naśladując taniec na łyżwach przy muzyce „Łyżwiarze” — Piotra Czajkowskiego (leniwe ósemki). Z zimna zamarzają w sopelki (pozycja Dennisona). Aby się rozgrzać przykrywają się chustą i dla rozgrzewki wykonują szereg ćwiczeń (sowa, słoń).
Żywy obraz — Bałwan.
Dzieci tworzą żywy obraz do czytanego przez nauczycielkę wiersza o bałwanku.
Zabawa „Ciepły piec”.
Za oknem pada śnieg. Jest duży mróz. Dzieci długo były na polu i strasznie zmarzły. Teraz wracają do domu i próbują się ogrzać przy ciepłym piecu. Rozgrzewają skostniałe dłonie, po-tem przytulają do pieca raz jeden, raz drugi policzek. Ciała dzieci zbliżały się do ściany i od-dalały. Ręce prostowały się i zginały w łokciach. Stopniowo zwiększano odległość do „pieca”.
Zabawa —„Zimowa huśtawka”
Za oknem zrobiło się już ciemno. Dzieci nudzą się w domu. Ale wystarczy tylko wyobraźnia, kolega i przyrząd gimnastyczny. Już można się świetnie bawić. Takie proste ćwiczenie — huśtawka a ile z niego korzyści. Np. rozwijanie koordynacji ruchowej w wymiarach: góra–dół, przód–tył, stymulowanie aparatu mięśniowego, integrowanie odruchu chwytnego, rozwijanie współpracy i odpowiedzialności za partnera, stymulowanie rozwoju mowy itp.
Po całym dniu uczniowie są już bardzo zmęczeni. Piją więc wodę na wzmocnienie. Niestety z powodu senności nie mogą opanować ziewania (energetyczne ziewanie) i zasy-piają (pozycja Dennisona). (bg–s)
|
