Dawniej wyrabiały go w domach gospodynie, aby wyżywić całą rodzinę. Taki chleb mógł zachować świeżość przez nawet dwa tygodnie. Najlepszej jakości chleb, czyli ten, który bardzo długo wytrzymywał to tzw. pieczywo wodne. Wyrabia się go wsadzając nieupieczone bochenki chleba do wody i czeka, aż wypłyną na powierzchnię. W skansenie, który odwiedziliśmy taki chleb wyrabia się dwa razy w roku: trzeciego maja i piętnastego sierpnia.

Oprócz historii chleba piekarz uraczył nas także przeróżnymi ciekawostkami na ten temat, a szczególnie ważna była informacja o dacie sprowadzenia do Polski białego chleba. Otóż sześćset lat temu został on przysłany na polecenie królowej Jadwigi. Dowiedzieliśmy się na przykład o sposobie sprawdzania odpowiednio nagrzanego pieca – wystarczyła mąka!

Po długiej i niezmiernie ciekawej opowieści piekarza dostaliśmy możliwość uformowania ciasta, wykonania bułeczek według własnego pomysłu, które po wypieczeniu było gotowe do zagoszczenia w naszych brzuszkach. Resztę pobytu w skansenie umililiśmy sobie korzystając z różnych średniowiecznych urządzeń, które były dawniej niezbędne do wypieczenia chleba. Udało nam się nawet zmielić ręcznie dosyć sporą ilość mąki! Także sklepik ofiarował nam masę rozrywki przy wybieraniu pamiątek, które wkrótce miały zagościć na półkach w naszych domach, godnie reprezentując ów skansen i przywołując dużo wspomnień.

Na koniec, który, jak zwykle przy dobrej zabawie, nadszedł o wiele za wcześnie, niż sobie tego życzyliśmy, podziękowaliśmy panu kierownikowi i reszcie pracowników za wspaniałą wycieczkę, podczas której mieliśmy okazję poznać tajniki wypiekania chleba, oraz jego historię. Następnie wróciliśmy do ośrodka.

Wycieczka ta bardzo nam się spodobała i z pewnością nigdy jej nie zapomnimy! Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy i pewnie od tego dnia trochę inaczej będziemy spoglądać na chleb, który prawie zawsze gości w naszym domu.   (Kuba A., Tymek D., Krystian K. , Daniel P., Mateusz R., Marcin S)